پرینه چیست ؟ پرینه و مراقبتهای آن

فاصله بین مقعد و واژن پرینه نامیده می شود. پرینه بافت نگهدارنده است و اگر شل باشد عوارضی مثل پرولاپس (افتادگی) مثانه و رحم را در پی دارد.

یک خانم باید کل دوره بلوغ تا پایان عمر مراقبت از پرینه را داشته باشد.

چه عواملی باعث شلی پرینه می شوند؟

ایستادن های طولانی مدت, برداشتن اجسام سنگین, حاملگی های متعدد و پیاده روی بیش از ۲۰ دقیقه در خانمهای باردار

(توجه شود که مادر باردار نباید بیش از حد در معرض جاذبه زمین باشد)

حتما بعد از ۲۰ دقیقه پیاده روی یک استراحت کوتاه مدت داشته باشد سپس ادامه دهد.

پرینه در زایمان

یکی از موارد مهم در بحث پرینه و مراقبتهای آن ، بررسی این موضوع در زایمان است، صدمه به پرینه احتمال دارد به صورت خود به خود در زمان خروج سر جنین و یا با برش جراحی(اپی زیاتومی) جهت تسهیل زایمان صورت گیرد.

امکان دارد اپی زیاتومی و پارگی به صورت همزمان رخ دهند.

پارگی پرینه با توجه به اندازه به ۴ درجه تقسیم بندی میشود:

پارگی درجه ۱ :
در این پارگی فقط پوست پاره شده و در بیشتر موارد نیاز به ترمیم ندارد مگر در صورت خونریزی که ترمیم صورت میگیرد .

پارگی درجه ۲ :
در این نوع پوست و جزیی از ماهیچه های زیر آن پاره می شوند که با چند بخیه ترمیم پیدا می کند.

پارگی درجه ۳ :
در نوع سوم پوست ,واژن و عضلات اطراف مقعد پاره میگردد که نیاز به ترمیم دارد.

پارگی درجه ۴ :
این نوع پارگی شامل پارگی درجه ۳ و به اضافه آسیب به اسفنگتر مقعد و بافت اطراف مقعد و گاهی پارگی رکتوم را نیز به همراه دارد.

اپی زیاتومی (برش جراحی):

اپی زیاتومی دو نوع است.

نوع اول میانی است, برش از پرینه از فاصله بین واژن و مقعد صورت میگیرد که از مزایای آن, هر دو طرف متعادل بوده که ترمیم آن آسان صورت میگیرد.
احتمال خونریزی کمتر است اما نقطه ضعف این نوع برش پارگی اسفنکتر مقعد و رکتوم است به این دلیل استفاده از این نوع برش بسیار کمتر است.

برش نوع دوم برش میانی خارجی است که با زاویه ۴۵ درجه از مقعد انجام می شود که در این برش علاوه بر پوست ,زیر جلد و عضلات عرضی پرینه نیز پاره می گردد.

اپی زیاتومی جهت تسهیل زایمان طبیعی کاربرد دارد اما نباید به صورت متدوال به کار برده شود. اپی زیاتومی جزء پارگی درجه ۲ می باشد.

ترمیم پرینه (پرینه و مراقبتهای آن)

ترمیم پرینه باید بلافاصله بعد از زایمان صورت گیرد تا احتمال خطر خونریزی از محل پارگی و ادم پرینه کم شود, ترمیم باید به صورت کاملا استریل انجام شود.

قبل از شروع ترمیم محل زخم باید بی حس گردد. در پارگی های درجه۴ ترمیم باید زیر بیهوشی انجام شود و سونداژ مثانه باید انجام شده باشد.

بعد از اتمام کار جهت اطمینان باید معاینه واژینال و رکتوم انجام شود تا هیچ بخیه ای به داخل موکوس رکتوم انجام نشده باشد.

مهارت ماما در موفقیت ترمیم پرینه بسیار قابل توجه میباشد.

مواردی که احتمال پارگی پرینه را کمتر میکنند:

تغذیه مناسب
آماده گی بدن در دوره بارداری
ماساژ پرینه در هفته های آخر بارداری
انجام ورزش کگل در دوره بارداری و بعد زایمان
استفاده از کمپرس آب گرم در مراحل زایمانی
تنفس های صحیح بجای فشارهای اضافی وارد بر لگن
انتخاب پزشک یا مامای با تجربه قبل از زایمان

مراقبت از پرینه بعد از زایمان

در صورت ورم کردن محل بخیه ها در ۲۴ ساعت اول کمپرس یخ بر روی محل قرار داده شود.
داخل وان بتادین بنیشینید, در صورتی که به اندازه ۳-۴ قاشق بتادین داخل لگن آب ولرم ریخته و به مدت ۱۰ دقیقه

جهت ضد عفونی نمودن محل زخم و جلوگیری از خارش و ادم قرار گیرید.

به علت وجود خونریزی و ترشحات بعد زایمان واحتمال عفونت به دلیل این ترشحات ناحیه تناسلی و پرینه حتما خشک نگه داشته شود.

پدهای بهداشتی و لباس زیر را زود به زود تعویض کنید.

بعد از هر بار شست و شو, پرینه با گرمای ملایم سشوار یا چراغ مطالعه به مدت ۵-۱۰ دقیقه از فاصله نیم متری خشک گردد تا بهبودی تسریع پیدا کند.

به علت استفاده از داروهای بی حسی ممکن است کارکرد روده ها چند روز طول بکشد تا به حالت عادی برگردد.

جهت جلوگیری از یبوست از میوه و سبزیجات تازه و روغن زیتون در رژیم غذایی خود استفاده کنید.

ورزش کگل در دوره بارداری و بعد از زایمان به تقویت عضلات کف لگن کمک می کند پس به انجام آن ادامه دهید.

تا ۴۰ روز بعد از زایمان از نزدیکی اجتناب کنید.

داروهای آنتی بیوتیکی که جهت جلوگیری از عفونت از طرف پزشک تجویز می گردد را به دقت مصرف نمایید.

اگر علامتی مثل تب, عفونت, ترشحات بدبو و یا باز شدن محل ترمیم شده را مشاهده کردید حتما به پزشک مراجعه نمایید.

در این مقاله به تعریف پرینه و مراقبتهای آن و انواع پارگی و برش پرینه و مراقبتهای پرینه بعد از زایمان پرداخته شد.

تهیه و تنظیم مقاله: حمیرا جمعه پور کارشناس مامایی